Vere dignum et justum est, aequum salutare: Nos tibi semper et ubique gratias agere, Domine, sancte, Pater omnipotens, aeterne Deus. Et te in Assumptione beatae Maria semper Virginis exultantibus animis *** laudare, benedicere, et praedicare ***. Quae et unigenitum tuum Sancti Spiritus obumbratione concepit, et virginitatis gloria permanente, mundo lumen aeternum effudit, Iesum Christum Dominum nostrum. Per quem maiestatem tuam laudant angeli, adorant dominationes, tremunt potestates: caeli caelorumque virtutes ac beata seraphim socia exultatione concelebrant. Cum quibus et nostras voces ut admitti iubeas, deprecamur, supplici confessione dicentes: Sanctus, Sanctus, Sanctus, etc...Fr. Augustine Thompson O.P., a Dominican Rite scholar, notes on Lauren's blog that the Dominican preface is a medieval, northern French variation on the Roman, which uses collaudare.
The same phrase can also be found in the Preface for the Prophet Elias in the Carmelite Missal:
Vere dignum et justum est, aequum et salutare, nos tibi semper et ubique gratias agere: Domine sancte Pater omnipotens aeterne Deus: Et te in Solemnitate (Veneratione) beati Eliae, Prophetae tui et Patris nostri, exsultantibus animis *** laudare, benedicere et praedicare ***...Most likely from a similar variant of the Roman missal. Anyone know the history behind the Carmelite preface?
No comments:
Post a Comment